Gulasz dla Węgrów to jak bigos czy kluski śląskie dla Polaków. Jest to jeden z najpopularniejszych tam posiłków narodowych, podawanych do obiadu jako drugie danie na płytkim talerzu. W Polsce bardzo go lubimy i często stoi na naszych stołach. Według starowęgierskiej kuchni tradycyjny gulasz składa się z mięsa, dużej ilości cebuli oraz papryki. W moim przepisie znajdziecie też  tartą marchew i starte suszone pomidory (użyłam ich jako naturalnego zagęstnika do dania), oraz garść suszonych leśnych grzybów dla podkreślenia smaku. Tak więc, jak się domyślacie nie jest to tradycyjny gulasz. Mimo to uważam, że warto go do niego przypiąć. To tak jak z bigosem (klik), każda z nas dokłada do niego coś innego. Inaczej smakuje bigos zrobiony przez babcię, inaczej przez mamę, teściową a jeszcze inaczej przez nas samych (niektórzy dodają suszone śliwki, inni suszone grzyby, jedni robią z kapusty kwaszonej inni ze świeżej, czy z mieszanej itp).

Gulasz dzieli się na różne odmiany, w zależności od rodzaju użytego mięsa. W tym przypadku użyłam mięsa wieprzowego, co pasuje do gulaszu z dzika (niestety nie mam dostępu do dziczyzny w obecnej chwili) – jego nazwa to Vaddisznópörkölt.