Kapuśniak z kiszonej kapusty i z wędzonymi żeberkami to pozycja, która gościła w kuchni mojej Mamy, odkąd sięgam pamięcią. Każdej jesieni (i jest tak też w tym roku), Mama kisi najlepszą kapustę, jaką można zjeść. Cieszymy się nią w Boże Narodzenie albo przygotowując bigos. Jednak nigdy nie może zabraknąć przepysznej zupy z jej udziałem. Bo to nie tylko wspaniały smak dzieciństwa, ale i pożywny, przepyszny obiad.  Za to Tata, człowiek, który we wojsku spędził kilka lat, wniósł do domu przyzwyczajenie, że kapuśniak, tak jak i grochówka, musi być ugotowany na wędzonych żeberkach. Tak przygotowaną zupę, wypracowana przez moich Rodziców, nauczyłam się i ja gotować, i przyznam, że żaden kapuśniak nie smakuje mi tak dobrze. I to nie chodzi o smaki wyniesione z domu. Wędzonka naprawdę daje bardzo dużo, chociaż nie wszędzie pasuje. Tutaj zdecydowanie podnosi smak potrawy.

W garnku zagotować wodę. Dodać podzielone na mniejsze części żeberka, sól, pieprz, liść laurowy, wypłukane grzyby i gotować około 20 minut.

W tym czasie przygotować warzywa: obrać jarzyny, a następnie pokroić w kostkę. Dodać do zupy, zagotować i gotować przez kilka minut.

Następnie posiekać kapustę i jeżeli jest bardzo mocno kwaśna, należy ją przepłukać. Następnie dodać do garnka. Całość gotować jeszcze około 20 minut, aż wszystkie składniki będą miękkie. Doprawić do smaku w razie konieczności.

Wyłączyć palnik i wyjąć mięso. Obrać je od kości i posiekać drobno, po czym ułożyć na talerzach i zalać kapuśniakiem.

To wszystko :). Niektórzy robią jeszcze zasmażkę, jednak tutaj, w tym przepisie, nie jest konieczna.